Niets is wat het lijkt

Sinds ik in Australië ben zijn er zoveel dingen die niet blijken te zijn hoe ik dacht dat ze zouden zijn.
Ten eerste het begrip 'alleen reizen'. Vergis je niet, je bent nooit, maar dan ook nooit helemaal alleen. Er zijn altijd mensen om je heen en het is ontzettend moeilijk om een plekje voor jezelf alleen te vinden. Nu zou ik er bijvoorbeeld heel veel voor over hebben om op de bank met een zak chips een film te kijken. Wat het dichtst in de buurt komt hier is met slechte WiFi verbinding een Penoza aflevering kijken, met een zak chips en met mijn negen kamergenoten. Niet ideaal. Elena zei gisteren: 'the only 'me-time' you have is when you're on the toilet'. En dat is zo waar.

Ik ben net terug van een 3-daagse trip naar Fraser Island. Een prachtig eiland voor de oostkust van Australië. Het gehele eiland is een national park. Er zijn geen wegen; het strand is de doorgaande weg en het is in het begin ontzettend vreemd om met 80 km/h over het strand te rijden, maar alles went.
Het eiland zelf is prachtig. Er zijn knalblauwe meren, zandduinen en tropische bossen. We hadden super veel geluk met het weer. De groep voor ons had alleen maar regen, wij hadden het beste weer sinds vijf maanden.

Voor Fraser Island was ik in Surfers Paradise en Brisbane. Eerst Surfers Paradise. Opnieuw niet wat het lijkt. Het is geen paradijs, het komt niet eens in de buurt. Surfers Paradise is zo on-Australisch als het maar zijn kan. Het is vergelijkbaar met elk ander feest oord in Europa. Toen ik aankwam moest ik meteen aan Sunny Beach denken. Hoge gebouwen met voornamelijk hotels erin, verder alleen maar nachtclubs en winkels. Overdag gebeurt er niks, het is dan net alsof je in een verlaten stad rondloopt. 's Avonds komt de stad tot leven.
Voor sommige mensen is dit wel een paradijs. Alleen maar feesten, drinken en overdag slapen. Genieten!
Voor mij was één nacht in Surfers Paradise genoeg geweest. Ik hou van uitgaan maar het is niet waarom ik naar Australië ben gekomen. Het voelde alsof ik mijn tijd aan het verdoen was daar. Er zijn zoveel mooie plekken in Australië en ik zit hier. En het verbaast me oprecht dat er zoveel mensen zijn die naar Australië komen om zoveel mogelijk te drinken en te feesten. Er zitten bijvoorbeeld mensen in mijn bus die elke, maar dan ook elke avond drinken. Of we nou in tenten slapen in een national park of in een hostel in Surfers Paradise, de drank ontbreekt nooit.
En dat is ook weer iets waarvan ik dacht dat het anders zou zijn. Ik dacht dat reizigers in het algemeen meer de focus hadden liggen om zoveel mogelijk van de omgeving zien, maar blijkbaar speelt alcohol een even grote en soms grotere rol.

Van Surfers Paradise naar Brisbane. Ook dit was anders dan ik had verwacht. Iedereen die we onderweg tegenkwamen, zei dat Brisbane een lelijke, saaie stad was en niet te moeite waard was. De verwachtingen waren dus laag toen we uit de bus stapte. We begonnen meteen met een citywalk uit de Lonely Planet en het werd snel duidelijk dat Brisbane alles behalve lelijk en saai is. Het is een stad waar veel gebeurt en een goede sfeer hangt. Zelf zou ik Brisbane omschrijven als het kleine broertje van Sydney. Brisbane heeft ook een Harbour Bridge, alleen niet zo groot en indrukwekkend als die in Sydney. Brisbane heeft ook een haven, er liggen alleen niet zulke luxe jachten als in Sydney. En Brisbane heeft ook Botanische Tuinen, alleen niet zo immens als in Sydney. Alles is wat kleiner, wat intiemer en gezelliger.
Persoonlijk vind ik Brisbane tien keer zo leuk als Sydney. Maar die mening delen veel mensen dus niet.

Dit weekend heb ik een 3-daagse zeiltrip naar de Whitsundays, dat schijnt ontzettend mooi te zijn dus daar kijk ik erg naar uit. Hopelijk is dit wel wat het lijkt en wordt het een mooie trip!