Nieuw Zeeland!
3 december 2015 - Wellington, Nieuw-Zeeland
Plannen gewijzigd! Last minute naar Nieuw Zeeland met Elena voor vier weken!
Omdat we geen baan konden vinden in Cairns en we niet meer tijd wouden verspillen aan het zoeken naar één, besloten Elena en ik nu al naar Nieuw Zeeland te gaan in plaats van in januari.
Omdat we het georganiseerde reizen zat waren, besloten we een auto te huren. Vol goede moed stapten we vorige week in de auto. Na een kwartier merkten we al dat we de situatie compleet onderschat hadden: geen navigatie, een auto die je niet kent en links rijden in een grote stad, behoorlijk stress vol. Het idee was dat we eerst de auto ophaalden, een tent kochten in een kampeerwinkel, onze bagage uit het hostel ophaalden en dan naar een camping buiten Auckland reden. Een tent kopen nam ten eerste iets meer tijd in beslag dan we dachten, en vervolgens konden we de weg niet vinden naar het hostel (dat midden in de stad lag). Om acht uur 's avonds waren we op een parkeerplaats vlakbij het hostel. We waren kapot en gebroken van de stress. Veel te veel gepland op één dag en we wisten van ellende niet meer wat we moesten doen. Een extra nacht in het hostel boeken? Toch naar de camping rijden zonder navigatie? Uiteindelijk hebben we een nacht extra in het hostel geboekt, een vermogen betaald voor de parkeerplaats en een pizza gehaald. We zijn gaan slapen en de volgende dag zag de wereld er heel anders uit. Zo had Sinterklaas besloten dat hij ons een navigatie cadeau wou doen. Het beste cadeau ooit, het geeft ons zoveel rust. Nogmaals: dank u wel mijn lieve sinterklazen.
Het 'alleen-reizen' valt ons allebei behoorlijk zwaar. Ik reis nu twee maanden alleen maar nog nooit zo alleen als hier, in Nieuw Zeeland. Hier is geen busmaatschappij die dingen organiseert, geen tour guide waar je dingen aan kan vragen en geen reisorganisatie die dingen voor je uitzoekt en regelt. Daarbij is het de eerste keer dat we niet in hostels slapen en de eerste keer dat we eigen vervoer hebben. Dus ook tanken, campings boeken en een route uitstippelen is iets wat we zelf moeten doen.
Alles 'zelf doen' klinkt zo fantastisch maar het is ook behoorlijk vermoeiend en stress vol. Je hebt nooit echt rust, je moet overal aan denken, en je kan nooit eens iemand anders laten beslissen. Dat alles zelf regelen ons zo zwaar zou vallen, hadden we allebei niet verwacht en kwam daarom vrij hard aan.
Dan Nieuw Zeeland. Ongelofelijk mooi! Totaal niet vergelijkbaar met Australië. Het landschap verandert voortdurend, van groene heuvels naar besneeuwde bergtoppen, van kristalblauwe meren naar vulkanisch gebied.
En dan de lucht! In Cairns was de lucht verschrikkelijk, zo vochtig en benauwd alsof je constant in iemands zweet rondliep. Toen we het vliegveld uitliepen was het eerste wat we riepen: de lucht! Zo koel en fris! Zulke frisse lucht hebben we de afgelopen twee maanden niet kunnen inademen simpelweg omdat de temperatuur altijd 30 graden of hoger was.
We zijn onze roadtrip begonnen in Auckland op het Noordereiland. Vanaf Auckland zijn we naar beneden gereden en geëindigd in Wellington. Wellington is tot nu toe mijn favoriete stad hier, het lijkt een beetje op Amsterdam Noord. Hippe cafés en restaurants, niet heel mooi qua gebouwen maar wel een gezellige en vooral creatieve sfeer. Het Noordereiland als geheel doet me denken aan Europa, en dan vooral Oostenrijk, Zwitserland en Engeland. De groene heuvels, de bergen, de kust en de vele (!) schapen die hier rondlopen.
We nemen morgen de Ferry richting het Zuidereiland. Op het Zuidereiland hebben we langer de tijd omdat de natuur daar nog mooier schijnt te zijn dan in het Noorden. De verwachtingen zijn dus hoog!
Al met al hebben de situatie compleet onderschat, maar we staan nu op een camping, weliswaar met een te goedkope tent en slechte matjes, maar we staan er wel. Daar ben ik best trots op.
Omdat we geen baan konden vinden in Cairns en we niet meer tijd wouden verspillen aan het zoeken naar één, besloten Elena en ik nu al naar Nieuw Zeeland te gaan in plaats van in januari.
Omdat we het georganiseerde reizen zat waren, besloten we een auto te huren. Vol goede moed stapten we vorige week in de auto. Na een kwartier merkten we al dat we de situatie compleet onderschat hadden: geen navigatie, een auto die je niet kent en links rijden in een grote stad, behoorlijk stress vol. Het idee was dat we eerst de auto ophaalden, een tent kochten in een kampeerwinkel, onze bagage uit het hostel ophaalden en dan naar een camping buiten Auckland reden. Een tent kopen nam ten eerste iets meer tijd in beslag dan we dachten, en vervolgens konden we de weg niet vinden naar het hostel (dat midden in de stad lag). Om acht uur 's avonds waren we op een parkeerplaats vlakbij het hostel. We waren kapot en gebroken van de stress. Veel te veel gepland op één dag en we wisten van ellende niet meer wat we moesten doen. Een extra nacht in het hostel boeken? Toch naar de camping rijden zonder navigatie? Uiteindelijk hebben we een nacht extra in het hostel geboekt, een vermogen betaald voor de parkeerplaats en een pizza gehaald. We zijn gaan slapen en de volgende dag zag de wereld er heel anders uit. Zo had Sinterklaas besloten dat hij ons een navigatie cadeau wou doen. Het beste cadeau ooit, het geeft ons zoveel rust. Nogmaals: dank u wel mijn lieve sinterklazen.
Het 'alleen-reizen' valt ons allebei behoorlijk zwaar. Ik reis nu twee maanden alleen maar nog nooit zo alleen als hier, in Nieuw Zeeland. Hier is geen busmaatschappij die dingen organiseert, geen tour guide waar je dingen aan kan vragen en geen reisorganisatie die dingen voor je uitzoekt en regelt. Daarbij is het de eerste keer dat we niet in hostels slapen en de eerste keer dat we eigen vervoer hebben. Dus ook tanken, campings boeken en een route uitstippelen is iets wat we zelf moeten doen.
Alles 'zelf doen' klinkt zo fantastisch maar het is ook behoorlijk vermoeiend en stress vol. Je hebt nooit echt rust, je moet overal aan denken, en je kan nooit eens iemand anders laten beslissen. Dat alles zelf regelen ons zo zwaar zou vallen, hadden we allebei niet verwacht en kwam daarom vrij hard aan.
Dan Nieuw Zeeland. Ongelofelijk mooi! Totaal niet vergelijkbaar met Australië. Het landschap verandert voortdurend, van groene heuvels naar besneeuwde bergtoppen, van kristalblauwe meren naar vulkanisch gebied.
En dan de lucht! In Cairns was de lucht verschrikkelijk, zo vochtig en benauwd alsof je constant in iemands zweet rondliep. Toen we het vliegveld uitliepen was het eerste wat we riepen: de lucht! Zo koel en fris! Zulke frisse lucht hebben we de afgelopen twee maanden niet kunnen inademen simpelweg omdat de temperatuur altijd 30 graden of hoger was.
We zijn onze roadtrip begonnen in Auckland op het Noordereiland. Vanaf Auckland zijn we naar beneden gereden en geëindigd in Wellington. Wellington is tot nu toe mijn favoriete stad hier, het lijkt een beetje op Amsterdam Noord. Hippe cafés en restaurants, niet heel mooi qua gebouwen maar wel een gezellige en vooral creatieve sfeer. Het Noordereiland als geheel doet me denken aan Europa, en dan vooral Oostenrijk, Zwitserland en Engeland. De groene heuvels, de bergen, de kust en de vele (!) schapen die hier rondlopen.
We nemen morgen de Ferry richting het Zuidereiland. Op het Zuidereiland hebben we langer de tijd omdat de natuur daar nog mooier schijnt te zijn dan in het Noorden. De verwachtingen zijn dus hoog!
Al met al hebben de situatie compleet onderschat, maar we staan nu op een camping, weliswaar met een te goedkope tent en slechte matjes, maar we staan er wel. Daar ben ik best trots op.
Tja, reizen zonder organisatie achter je is inderdaad een uitdaging. Het is een opgave. Des te beter is het, als je er in slaagt om de problemen op te lossen, ook al levert het veel stress op en kost het geld. De schoonheid van het land vergoedt veel. Boordevol impressies en een leger wordende portemonnee. We begrijpen dat je de komende weken als schaapsherder door het leven zal gaan. Een mooie kerstgedachte.
Veel succes.
Hilde en Wim
Wel stoer dat alles weer gelukt is. Fijn dat de natuur veel vergoedt en daar doe je allemaal voor.
Groet van Sjanie en Kees
Hoi Marike.
Wat fijn dat er toch een Sinterklaas bestaat die jou zo goed heeft bedeeld.Je moet er toch niet aan denken dat je zoiets weer mee moet maken.Kan me heel goed voorstellen dat je het dan even niet ziet zitten en bekaf bent.Na een nachtje slapen kijk je toch vaak weer anders tegen de dingen aan.Prettig dat het klimaat hier beter is voor je .Wat zul je genieten van de natuur ,zoveel verscheidenheid is natuurlijk prachtig.Wat ik ook fijn voor je vind ,is dat je samen met Elena aan het reizen bent.Dat jullie samen erop uit gaan .Jullie zijn gewoon een stel TOPMEIDEN.Heel veel succes,denk goed om jezelf en alles zal goed gaan .
Knuffel en groetjes van Angela en Henny