6 maanden verder, 9 lessen rijker

22 maart 2016 - Culemborg, Nederland

De afgelopen maanden waren fantastisch. Ik heb heel veel leuke mensen leren kennen, een vriendin voor het leven gemaakt, mooie dingen meegemaakt, ook nare dingen, bijzondere plekken gezien én heel veel geleerd.

De belangrijkste lessen op een rijtje:

Les 1
Ik kan ontzettend dankbaar zijn voor wat ik heb. Een veilig en stabiel thuis om naar terug te keren en lieve familie die op mij wacht.
Er zijn zoveel mensen op de wereld die dit niet hebben. In Azië heb ik heel veel armoede gezien. Het contrast tussen jezelf en zij is dan bijna gênant. Zij hebben geen warm, waterdicht huis om een avondje televisie te kijken. Ze hebben niet de luxe om er zes maanden tussen uit te gaan. Ze hebben niet de kansen die wij in Nederland hebben.
Ze zijn al blij als ze drie maaltijden per dag kunnen eten. Dat grote contrast heeft me doen realiseren dat ik zoveel geluk heb met de plek waar ik ben geboren.
Maar ook in Australië kwam het besef hoeveel geluk ik heb. Ik heb zoveel mensen ontmoet en zoveel verhalen gehoord over hun thuissituatie dat ik me realiseerde dat het helemaal niet zo vanzelfsprekend is wat ik heb. Eén meisje hoefde niet zo nodig terug naar huis. Haar moeder had gezegd dat ze niet per se terug hoefde te komen. Anderen hadden weinig tot geen band met hun ouders waardoor ze er ook weinig behoefte aan hadden naar huis te gaan. Weer een ander meisje wist dat haar vrienden thuis toch eigenlijk niet haar vrienden waren. Heftig vond ik dat om te horen. En ik voelde me dankbaar dat ik álle reden heb om naar huis terug te keren.

Les 2 
Maak vooral geen plannen, want de plannen die je hebt, gaan toch niet zoals gepland. Hier kan ik duizenden voorbeelden van noemen. Grote voorbeelden, zoals ineens naar Nieuw Zeeland gaan of meegaan met Annabel en Nina naar Laos, tot kleine voorbeelden van plannen voor het avondeten tot spontaan uitgaan.

Les 3
Het was daar warmer.

Les 4    
Nederland is een fantastisch land en dat moeten we ons beter realiseren.  De veiligheid en de welvaart die hier normaal zijn, de vele kansen die we hier krijgen en de geweldig goede zorg en infrastructuur. Allemaal zo vanzelfsprekend dat je pas merkt wat je hebt als je het niet meer hebt.

Les 5
De backpackerswereld is klein. Je komt dezelfde mensen op verschillende plekken twee of drie keer tegen. Een Nederlandse jongen, die ik in Australië heb ontmoet, kwam ik vijf maanden later in Cambodja tegen. Dan is de wereld toch best klein.

Les 6
Reizen is overgeromantiseerd. Zo ontspannen en makkelijk als ‘reizen’ klinkt, is het niet. Reizen is elke dag nieuw onderdak zoeken, elke dag voor eten zorgen en nooit een dagje op de bank relaxen. Je bent constant bezig. Bezig met dingen zien, organiseren en plannen maken voor morgen.
Het is stressvol, vermoeiend, maar ‘totally worth it’. Dat stressvolle merk ik vooral nu ik weer thuis ben, waar alles er al is. Geen zorgen over waar je vanavond slaapt, wat je eet en wat je gaat doen. Hier is het geregeld.  

Les 7
Spullen zijn een last. Hoe minder je hebt hoe beter. En dat moet ik, die met een rugzak van 18 kilo naar huis ging, zeggen. Maar het is waar. Toen ik mijn tablet, camera en paspoort vergeten was in een hostel heb ik ervaren hoe het is om één week zonder waardevolle spullen te reizen. Het was heerlijk. Geen stress want er ís niks om over te stressen. Hoe meer je hebt, hoe meer je kan kwijtraken of hoe meer er gestolen kan worden. Ideaal zou zijn om gewoon zonder paspoort en geld te gaan reizen. Geen stress over het mogelijke kwijtraken of stelen ervan. Lijkt me heerlijk.

Les 8
Er bestaan zoveel aardige mensen op de wereld. En tijdens het reizen ontmoet je die. Hele aardige mensen, mensen die je willen helpen maar helaas zijn er altijd eikels. Maar die wegen niet op tegen de lieverds, en dat vergeet je wel eens.

Les 9
Samen reizen is fijn. Misschien wel fijner dan alleen. Voor mij dan tenminste. Ik ben een persoon die graag samen met iemand is. Iemand waarvan je weet dat hij of zij er altijd is. Daarom ben ik ook zo blij dat ik lange tijd samen met Elena heb gereisd en in Azië veel met Annabel en Nina heb kunnen reizen.
Aan de andere kant had ik het ‘alleen’ reizen ook niet willen missen. Was ik samen met iemand naar Australië vertrokken, had ik Elena niet ontmoet. Als je alleen bent, ontmoet je meer mensen. Dat is nou eenmaal zo.
Daarom ben ik heel blij met de manier waarop mijn reis is verlopen. Ik heb alleen gereisd, samen met Elena uit Duitsland gereisd en samen met vriendinnen van thuis gereisd. Eigenlijk perfect.

Ik wil iedereen bedanken voor de lieve reacties. Het was leuk om te schrijven én leuk om te weten dat het gelezen werd. 

Groetjes,
Marike

Foto’s

1 Reactie

  1. Wim Visser:
    24 maart 2016
    Beste Marike,

    Met soms lichte angst, maar vooral met bewondering voor je soms naïeve moed hebben we je reis gevolgd. Dank je wel voor je openhartige ervaringen. We zijn blij je weer heelhuids terug te zien.

    De situatie in Christchurch - of all places en dat voor de kerst - was een cruciaal moment. Ondanks de paniek besloot je niet om terug te gaan, maar door de zetten. Je vriendin kon je toch niet in de steek laten. Erg flink.

    Over de levenslessen kunnen we zeggen dat we je lessen van harte onderschrijven. Soms lijken het open deuren, maar dat zijn het niet. Iets beredeneren is nog iets anders dan vanuit persoonlijke ervaringen beleven en doorvoelen. Ja, we leven in een paradijsje, als je het financieel kunt managen. Met zo min mogelijk materiële zaken op stap gaan, lijkt een mooie uitdaging, zolang je echter geen verantwoordelijkheid naar partner, ouders, kinderen hebt.

    Het zit erop, vele mooie, boeiende en soms vervelende ervaringen rijker. Levenslessen die je meeneemt voor de rest van je leven. Het zal moeilijk zijn om weer een nieuw leven in Nederland op de bouwen. Reizen is verslavend. Een neefje van ons is ook na een reis van vier maanden terug en kan zijn draai niet vinden. Reizen lijkt een vlucht te worden.

    Enkele jaren terug hadden Linda en Willem het over Z.-O.-Azië als vakantiebestemming. We hebben toen wat kopieën van onze vakanties opgestuurd. Veel van de plekken die jij beschreef, kwamen daarin voor. Hebben ze op die manier nog mee kunnen kijken?

    Rust fysiek en mentaal uit en troost je, het wordt vast en zeker een keer lente.

    Groetjes, Hilde en Wim